วันเสาร์ที่ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552


ในปัจจุบันมนุษย์ได้มีสิ่งอำนวยความสะดวกในชีวิตประจำวันมากมาย
ความเหมาะสมและความพอใจก็อยู่กับเราผู้ที่มีอุปกรณ์เสริม (การดำรงชีวิต)
แต่มีบางสิ่งและบางเวลาที่อุปรณ์เสริมทำให้เราขาดความคล่องตัว
และลดความเป็นไปตามธรรมชาติที่พบได้ชัดเจนและทั่วๆไป
คือโทรศัพท์มือถือ ซึ่งคนส่วนใหญ่ใช้มันอย่างเกิดประโยชน์ที่สุด
และไม่ทำให้เกิดภาระแก่ตนเอง แต่บางครั้งก็ยังขาดความชำนาญ
ทำให้การถือมือถือได้ไม่ตลอดทั้งวันและตลอดเวลา
โดยที่ยังไม่มีทักษะเทียบเท่านกับบางท่าน
แม้ว่ากลุ่มของท่านที่เป้นส่วนน้อยมากก็ตามที่ท่านได้
ฝึกการความอดทนและทำการกระทำเพื่อการอดกลั้น
โดยที่ธรรมชาติมอบมือมาให้เรา 2 ข้างในการทำกิจกรรมทั่วๆไปในชีวิตประจำวัน
แต่บุคคลกลุ่มเล็กๆนี้ได้ใช้เพียงมือเดียวในการดำรงชีวิตเสียส่วนมากต่อวัน
เพราะอีกมือท่านถือโทรศัพท์มือซึ่งท่านถือตลอดทั้งวันในช่วงทำกิจกรรมต่างๆ
โดยสามารถทำงานอื่นๆได้ดูเสมือนว่าคล่องแคล่วและไม่เป็นทุกข์กับภาระกิจต่างๆเลย
อาทิเช่นการเดินซื้อของ หิ้วของ การขับรถ นั่งสนทนากับเพื่อนๆ นั่งรับประทานอาหาร
ดูโทรทัศน์ ชมภาพยนตร์ อ่านหนังสือพิมพ์ ฟังเพลง ขึ้นรถโดยสาร รถไฟฟ้า
เข้าห้องสุขา ใช้อีกเครื่องโทรหากิ๊ก แล้วถืออีกเครื่องที่เหลือ(อาจเหลืออีกหลายเครื่อง) ฯลฯ
ทุกอริยาบทท่านจะถือโทรศัพท์มือถือตลอดเวลา จากพฤติกรรมดังกล่าวกลุ่มบุคคลข้างต้น
ได้ปฏิบัติอย่างสม่ำเสมอและไม่บกพร่องตลอดทั้งวัน เพราะท่านเข้าถึงและเห็นความสำคัญ
ของการสื่อสารที่ต้องฉับไวและไม่พลาดการติดต่อทุกกรณี จากพฤติกรรมดังกล่าวน่าจะมีการ
แนะนำและเผยแพร่ขั้นตอนการถือโทรศัพท์มือมือได้ทั้งวันไปยังผู้ที่ยังใช้โทรศัพท์มือถือที่ยังคง
ต้องใส่ซองเหน็บที่เข็มขัด หรือใส่ในกระเป๋าถือ ให้นำการถือมือถือติดมือประจำได้ทราบและนำ
ไปปฏิบัติ หรืออาจสอบถามบุคคลข้างเคียงที่ท่านใช้มือถือจนเป็นอวัยวะส่วนหนึ่งของแขน
อาจได้คำแนะนำที่ดีๆนะครับ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น